Bo heeft een zeer oog
Normaal zijn Bo en Daisy de beste maatjes, maar vandaag ging er iets mis.
Als Bo een leuke en vrolijke Maltezer de spreekkamer binnenkomt, zie ik het al. Hij kijkt een beetje sip en knijpt zichtbaar met zijn linker oog.
Zijn baasjes vertellen dat hij 's morgens ruzie met de kat gehad heeft. Daisy verstopte zich onder de bank en
Bo schoot er achter aan. Na een korte schermutseling met wat gekrijs en gepiep kwam Bo met een dichtgeknepen oog onder de bank vandaan. Daisy bleek ongedeerd. Na een korte inspectie door zijn baasje leek het met Bo ook wel mee te vallen, aan zijn oog was niet veel te zien. Gedurende de dag bleef hij echter stilletjes en hij bleef zijn oog nog steeds dichthouden en het leek ook wat roder. Reden voor de eigenaar om naar de praktijk te bellen.
Bo wordt onderzocht
Als Bo gewillig op de behandeltafel zit , lijkt er op het eerste gezicht aan het oog ook niet veel te zien, afgezien van dat het traant en wat te rood is. Ik zie gelukkig geen wondjes aan de oogleden. Wel zie ik een vreemd bobbeltje op het hoornvlies, het buitenste doorzichtige deel van het oog. Er omheen zit wat troebeling.
Dit wijst vrijwel zeker op een beschadiging van het hoornvlies. Nu komen deze beschadigingen zeer regelmatig voor bij honden, bij voorbeeld als ze buiten tegen een takje of iets dergelijks aan lopen. Het is een vervelende en erg pijnlijke aandoening, maar deze is gelukkig in de meeste gevallen goed te behandelen en leidt zelden tot een blijvende beschadiging van het oog.
Als het gaat om een kattenkrab, zoals bij Bo, is het een ander verhaal. De vlijmscherpe kattennagel prikt een gaatje in het hoorvlies en kan ook beschadigingen veroorzaken in de diepere delen van het oog, in de iris en in het ergste geval de ooglens. Dit kan leiden tot een zeer heftige ontsteking in het oog, waarbij in veel gevallen het oog verloren is.
Als ik bij Bo met een lampje nauwkeurig naar de diepere delen van zijn oog kijkt, zie ik een duidelijke onregelmatigheid van de iris op de plek waar ook het vreemde bobbeltje zit. Daar de iris nog geen millimeter van de lens afligt is er ook reden om te vermoeden dat deze ook geraakt is.
Ondanks dat er bijna niets aan het oog te zien is, weet ik dat dit een spoedgeval is. Er moet door de oogheelkundig specialist naar de lens gekeken worden en als daar inderdaad een beschadiging zit moet Bo met spoed geopereerd worden.
Naar de oogspecialist
Als ik vertel wat ik zie en wat ik vermoed zie ik de beide baasjes van Bo schrikken.
Over mijn advies om Bo met spoed door te sturen naar de specialist hoeven ze niet lang na te denken, zij willen niet het risico lopen, dat Bo zijn oog verliest.
Het kost even wat tijd en een paar telefoontjes om de dienstdoende specialist te bereiken en kort te overleggen, maar dan gaan de baasjes met Bo op pad. Voor het vertrek heeft hij al pijnstilling gekregen door een druppel in zijn oog en een injectie onder zijn nekvel, hetgeen hij allemaal gewillig ondergaat. Het verslag wordt snel naar de spoedkliniek gemaild en dan kunnen we alleen maar hopen op een goede afloop, want het kan ook nog meevallen.
En dat doet het. De volgende morgen kan een opgeluchte baas melden dat Bo heel veel geluk gehad heeft en dat alleen de iris beschadigd is en z'n lens nog heel. Het oog moet intensief gedruppeld en gezalfd worden, maar de prognose is goed.
Bij de nacontrole kijkt Bo me onbevangen aan met zijn mooie bruine ogen, in de zalige onwetendheid van wat hem boven het hoofd gehangen had als zijn baasjes niet zo snel ingegrepen hadden.